RSS

POWERED BY
LoxBlog.Com

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 2
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 2
بازدید ماه : 64
بازدید کل : 4974
تعداد مطالب : 98
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1

 

چهار نوع صفت در انسان جمع شده است .صفات حیوانات ، صفات درندگان ، صفات دیوان و صفات فرشتگان . حالا باید ببینیم که حقیقت گوهر وجودی ما کدام است تا دریابیم که سعادت و خوشبختی ما در چیست؟

واقعیت آن است که حیوانات درپی خوردن و خوابیدن و جفت شدن هستند و از هیچ  دانشی بهره نبرده اند این ها به قول مولاتا فقط اصطبل و علف را می بینند و دیگر هیچ .

دسته ی دوم صفت درندگان است یعنی دریدن و کشتن و خشم راندن .

 دیوان هم در پی شر برانگیختن و مکر و حیله به کار بردن هستند .

 ولی خواسته ی فرشتگان مشاهده ی جمال حضرت الهیت است و این ها به قول مولانا همگی عقل و علم وجود هستند و فقط سجده کردن را می شناسند  و هیچ گونه حرص و خشم و صفات ناپسندی در آن ها راه ندارد.

ما اگر بگوییم که فرشته گوهریم باید سعی کنیم خدا را بشناسیم و راه را برای مشاهده ی جمال او برای خودمان هموار کنیم و خودمان را از دست شهوت و غضب رها کنیم .

صفات مختلف را خداوند به این دلیل در وجود انسان گذاشته است که این صفات را اسیر خود کند و آن ها را به مسخره گیرد وتنها یک صفت را مرکب خویش سازد و با آن به هدف اصلی که همان شناخت ذات الهی است  برسد و صفات دیگر را سلاح خویش سازد برای رسیدن به مقصود یعنی صفات حیوانات را در وجود خود اسیر کند و در واقع نفس اماره را مهار کند تا به مقصد برسد و صفات درندگان را در وجود خود محو و نابود کند .

باید دانست که خداوند انسان را از دو چیز آفریده است یکی تن که همین کالبد ظاهری یا جسم ماست که قابل رویت است و دیگری نفس یا همان جان و دل که قابل رویت نیست و آن را تنها با بصیرت باطن می توان شناخت . حقیقت انسان همان جان و دل است و غیر از آن هرچه که دارد لشکر و خدمتگزار است . جان ودل همان روح انسانی است نه آن تکه گوشتی که در سمت چپ سینه ی انسان قرار دارد این تکه گوشت قابل دیدن است و حیوانات هم از آن دارند . چیزی که قابل دیدن باشد مربوط به این عالم است در حالی که روح یا همان جان و دل مربوط به این عالم نیست . روح پادشاه تن انسان است و همه ی اعضای این تن لشکریان این پادشاه هستند پس باید تلاش کرد تا او را شناخت چون شناخت او همان است که شناخت ذات والا ی احدیت گفته می شود و مسیر خوشبختنی ما را مشخص می کند.  

 

 عاشورا واژه ای است که قرن هاست بر قلب شیعیان حکومت می کند . خبر از حادثه ای شگرف است که همه ارزش های انسانی را در بر گرفته است . رویدادی است که در تاریخ بشری یک بار در دفتر روزگار ورق خورده است ولی هرگز گذر زمان نتوانسته است بر چهره آن غبار نشاند .

چشمه زلالی است که در هر بهار از نو می جوشد و دانه های تشنه در دل خاک را سیراب می کند و از هر دانه ای درختی برومند برای سال بعد به بار می آورد . عاشورا روایتی است که در این چند قرنی که از آن می گذرد تاریخ را آنگونه در نوردیده است که به کلی از دایره زمان رها شده است و هر دم و هر زمان  بر چهره های همه چیز و همه کس می نشیند بی آنکه سایه ای محسوب شود . حادثه کربلا و کلمه عاشورا اینک فرهنگ ریشه داری است که در قلب های تک تک انسان هایی که شیعه به دنیا آمده اند و شیعه به دنیا خواهند آمد حتی قبل از به دنیا آمدن ریشه دوانده است.

 امواج سرشک آدمیانی است که از اشک خود در طی این روزگار دراز رودخانه ای ساخته اند و چکامه های  خون  آلود خود را بر امواج آن جاری ساخته اند عاشورا ،  حماسه ای است که گاه عاطفه و احساس ناشی از آن عصر را در بر می گیرد و گاه خروش و پرخاش حاصل از آن .

 گاه عرفان ناشی از آن پا دشه هستی می شود و گاه بعد اساطیری آن .

گاه انسانها از دید قدسی به آن می نگرند و گاه از دید آیینی.

گاه تاریخی می شود و گاه دینی اما حقیقت آن است که کربلا واقع نشد و امام حسین^(ع) شهید نشد مگر به خاطر عشق و برای عشق و در راه عشق .

 

 

ای گردش چشمان تو سرچشمه‌ی هستی *** ما محو تو هستیم، تو حیران که هستی

خورشید که سرچشمه‌ی زیبایی و نور است *** از میکده‌ی چشم تو آموخته مستی

از چهار طرف محو تماشای تو هستند *** هفتاد و آیینه‌ی توحید پرستی

وا کردن در مسجد الاقصای یقین را  *** تکبیره الاحرام نمازی که تو بستی

تا وا شدن پنجره هرگز نزدی پلک *** تا خون شدن حنجره از پا ننشستی

یک گوشه‌ی چشم تو مرا از دو جهان بست *** ای گردش چشمان تو سرچشمه‌ی هستی

شنیده اید  که حکیمان گفته اند با فقیران و درویشان هم نشینی کنید و از مجاورت با توانگران  ثروتمندان دوری کنید . ببینیم این پند حکیمان از چه رو بوده است . حکما می گویند هم نشینی با فقیران و درویشان حالت شکرگزاری و سپاس از خداوند و رضایت از وضعیتی که انسان دارد را در او زیاد می کند و در مقابل مجاورت با دارایان باعث می شود که زبان انسان به شکوه و شکایت گشوده شود . انسان زمانی که با ثروتمندان نشست و برخاست می کند در برابر داشته های آن ها داشته های خود را هیچ می شمارد و همین عاملی می شود که شروع به گله کردن و بیان کم بودن داشته های خود کند . انسان در برابر آن چه که زیردستا ن دارند و ملاحظه ی حالت آن ها خود به خود به سمت قناعت هدایت می شود و از داشته های خود احساس رضایت می کند و شکر پروردگار خود را بیش از پیش می گوید همین انسان کمی که در وضعیت و شرایط و امکانات زندگی ثروتمندان تامل می کند . در ارتباط مکرر باعث می شود که این تامل او عمیق تر شود و همین زمینه را برای ورود شیطان باز می کند و شعله های حرص و طمع و حسادت را در وجود او درهم می آمیزد و حسرت داشته های دیگران، سپاسگزاری از خداوند به خاطر همه ی آن چه که او دارد و خیلی از کسان دیگر آن ها را ندارند را از یاد او می برد و کم کم زبان شکر گویی او بسته شده زبان شکوه و شکایت گشوده می شود و این همان چیزی است که به بسیاری از مردم دراین زمانه به آن مبتلا هستند.

می گویند ایرانیان اولین امپراتوری جهانی را بابزرگترین دولت ونظام اداری ( حدود ده تابیست میلیون کارمند دولتی ) در روی زمین ایجاد کرده بودند که متشکل از بوروکراسی حرفه ای و متمرکز به منظور رسیدن به کار آیی و اثر بخشی بود. آن ها در سراسر این امپراتوری راه ها و جاده های طولانی و کانال های عظیم و طویل آبیاری در اعماق زمین ایجادکرده بودند. درامپراتوری ایران محیط اقتصادی پررونق و شکوفا بود و این باعث شده بود که  به جز برخی نواحی در سرتاسر امپراتوری ایران  موجبات رشد و توسعه بوروکرات های حرفه ای ایجاد شود و در آن به فعالیت های مختلف می پرداختند . در نظام اداری ایران به عملکرد های مطلوب پاداش داده می شد ضمن این که انتصاب های سیاسی نیز صورت می گرفت . جمع آوری مالیات منبع اصلی کسب در آمد دولت بود اما سایر شیوه های کسب در آمد نیر به کار گرفته می شد. به همین ترتیب محیط سیاسی نیز برای رشد ، توسعه و توانمندی بوروکراسی ایرانی مساعد و آماده بود. در بوروکرات ایرانی پست و منصب مورد توجه اغلب مردم بود . اما قدرت آن همواره به منظور حفظ انصاف و کارآیی کنترل می شد. بوروکراسی ایرانی حرفه ای بود و ویژگی های زیر را داشت : استخدام بر منبای دانش و شایستگی ، دارای بودن تجربه  ی قبلی ، آموزش های بلند مدت ، وجود قوانین و مقررات حرفه ای حاکم بر اقدامات تاکید و تلاش برای بهبود مداوم عملکرد .

آیا با این پیشینه مدیریت دولتی در این شرایط ایجاد شده آن هم دراین قرن نمی توان درمقابل زور گویی ها ی بیگانگان ایستاد و به وضعیت موجود سامان بخشید و با مدیریت درست اقتدار واقعی ایران و ایرانی را به رخ همه کشید؟ آیا مردمی بااین چنین سوابقی تاریخی باید با یک تصمیم بیگانگان این گونه به مشقت افتند؟ مگر این ایران و این ایرانیان از همان نسل قرن های پیش نیستند؟

برگرفته از کتاب درآمدی بر نظریه های مدیریت دولتی نوشته ی رضا طهامسبی

یکی از عارفان بزرگ گفت که هیچکس بر من، چنان غلبه نکرد که جوانی از بلخ؛ از حج می آمد؛ مرا گفت: «حدّزهد نزد شما چیست؟» گفتم: «چون بیابیم بخوریم و چون نیابیم صبرکنیم.» گفت: «سگان بلخ نیز همین صفت را دارند.» پس من او را گفتم:«حدّ زهد نزد شما چیست؟» گفت: «ماچون نیابیم صبر کنیم و چون بیابیم ایثار کنیم.»

یکی از عارفان بزرگ گفت که هیچکس بر من، چنان غلبه نکرد که جوانی از بلخ؛ از حج می آمد؛ مرا گفت: «حدّزهد نزد شما چیست؟» گفتم: «چون بیابیم بخوریم و چون نیابیم صبرکنیم.» گفت: «سگان بلخ نیز همین صفت را دارند.» پس من او را گفتم:«حدّ زهد نزد شما چیست؟» گفت: «ماچون نیابیم صبر کنیم و چون بیابیم ایثار کنیم.»

تشبیه زیبایی است که می گویند زمانی که لقمه ای در دهان می گذارید تا زمانی که آن لقمه  فرو می رود تصور کنید که در حال گذر از میدان
مین هستید. یعنی هر لقمه ای که ما در دهان می گذاریم حکم مینی دارد که هر لحظه عبور
از آن حکم نابودی همیشگی دارد.  هنگامی که انسان با میدان مین روبرو می شود . آن را به بازی نمی گیرد بلکه به دنبال راهنمایی می گردد که او را از این میدان وخطرناشی از آن نجات دهد و او به سلامت میدان راپشت سر گذارد . لقمه انسان حکم آن مین را دارد که راهنما باید وضعیت آن را مشخص کند تا به سلامت از گلوی انسان خارج شود  و جزء جسم انسان شود. یعنی هر لقمه ای حلال و حرام بودنش باید مشخص شود . انسانی که به خطا لقمه ای را می بلعد همچون انسانی است که بی پروا پای در میدان مین می گذارد و خود و هویت خود را به دیار نیستی می فرستد . باید در چگونگی به دست آوردن هر لقمه ای و قرار دادن آن دردهان اندیشه کرد و ماجرا را پی گیری کرد . یک کودک به راحتی هرچه به او داده می شود را می خورد زیرا برای او میدان مین مفهومی ندارد و فقط یک زمین بازی است که گه گاهی درآن ترقه هایی زده می شود. پس همه چیز برای او تنها یک
سرگرمی است. حالا آنهایی که دراین اوضاع و احوال جامعه فقط به فکر پر کردن جیب خویش اند و اختلاص و احتکار در آن ها به راحتی صورت می گیرد آن قدر درجاده ی زندگی سقوط کرده اند که درحد یک کودک به زندگی و خورد و خوراک خود می نگرند ؟ آیا هنوز ما آدم ها  به این ادراک نرسیده ایم که بفهمیم چرا درهای باران رحمت الهی این گونه محکم بسته شده است و خشکسالی و کم آبی طبیعت را به سوی نابودی می کشاند؟ آیا هنوز به این باور نرسیده ایم که این همان مینی است که درزندگی آدمی درحال منفجر شدن است ؟ بیایید برگردیم به سوی خدا و دراین اوضاع از او یاری بخواهیم تا از این مدان مین نجاتمان دهد.

در اذان چهار بار تکبیر گفته می شود که هر تکبیر یک الهه ای را کنار می زند و آن را نابود می کند .

اولین تکبیر کبریایی خداوند را در دل انسان می نشاند ، تکبیر بعدی شیطان را کنار می زند ، تکبیر سوم نفس را و تکبیر چهارم دنیا را کنار زده آن را محو می کند . بعد از آن که مسائل دنیوی محو شدند انسان در اذان روی به عبادت الهی می آورد .

 بیان اشهد ان لا اله  الا الله در واقع بیانگر آن است که کبریایی خداوند بر دل انسان نشسته است و انسان بابیان آن در واقع اعلام می کند که همه ی الهه ها را محو کرده است و به مرحله ی شهود رسیده است . و این همان اصل توحید است.

وقتی انسان به توحید می رسد توحید معاد را هم در بر دارد و او دیگر به معاد رسیده است زیرا کسی که توحید را درک کند قیامت را هم باور خواهد داشت.. وقتی که انسان می خواهد با همه ی وجود خدارا بپرستد باید به دنبال او حرکت کند و خواسته هایش را از او بخواهد و ترسش تنها از او باشد . سر به دامن او بگذارد و دل از دیگران ببرد . اینجاست که باید رسول را بشناسد و از او که حامل وحی است بخواهد که راه خدا را نشانش دهد و او را با خودبه سوی خدا ببرد و این است که اشهد ان محمد رسول الله وارد می شود یعنی در واقع اعلام نیاز به کسی می کنی که راه خدا را به تو نشان دهد و دست تو را بگیرد و با آن راه تو را تا به مقصد ببرد و این می شود اصل نبوت که یکی از اصول پنج گانه اصول دین است.

بعد از یافتن رسول انسان به دنبال کسی می گردد که او را سرپرستی و راهنمایی کند و در این مرحله است که اشهدان علی ولی الله بر زبان جاری می شود و انسان امام را می خواند و بعد از این است که انسان به سرعت به سوی صلوه می رود و حی ال صلوه ذکر زبان آدمی می شود و این صلوه مقدمه ای است برای رفتن به سوی رستگاری است و او با سرعتی بیشتر بدان سو حرکت می کند حی الی فلاح.

برگرفته از سخنان آقای میر باقری برنامه ی سمت خدا

 تشبیه زیبایی است که می گویند زمانی که لقمه ای در دهان می گذارید تا زمانی که آن لقمه  فرو می رود تصور کنید که در حال گذر از میدان مین هستید. یعنی هر لقمه ای که ما در دهان می گذاریم حکم مینی دارد که هر لحظه عبور از آن حکم نابودی همیشگی دارد.  هنگامی که انسان با میدان مین روبرو می شود . آن را به بازی نمی گیرد بلکه به دنبال راهنمایی می گردد که او را از این میدان وخطرناشی از آن نجات دهد و او به سلامت میدان راپشت سر گذارد . لقمه انسان حکم آن مین را دارد که راهنما باید وضعیت آن را مشخص کند تا به سلامت از گلوی انسان خارج شود  و جزء جسم انسان شود. یعنی هر لقمه ای حلال و حرام بودنش باید مشخص شود . انسانی که به خطا لقمه ای را می بلعد همچون انسانی است که بی پروا پای در میدان مین می گذارد و خود و هویت خود را به دیار نیستی می فرستد . باید در چگونگی به دست آوردن هر لقمه ای و قرار دادن آن دردهان اندیشه کرد و ماجرا را پی گیری کرد . یک کودک به راحتی هرچه به او داده می شود را می خورد زیرا برای او میدان مین مفهومی ندارد و فقط یک زمین بازی است که گه گاهی درآن ترقه هایی زده می شود. پس همه چیز برای او تنها یک سرگرمی است. حالا آنهایی که دراین اوضاع و احوال جامعه فقط به فکر پر کردن جیب خویش اند و اختلاص و احتکار در آن ها به راحتی صورت می گیرد آن قدر درجاده ی زندگی سقوط کرده اند که درحد یک کودک به زندگی و خورد و خوراک خود می نگرند ؟ آیا هنوز ما آدم ها  به این ادراک نرسیده ایم که بفهمیم چرا درهای باران رحمت الهی این گونه محکم بسته شده است و خشکسالی و کم آبی طبیعت را به سوی نابودی می کشاند؟ آیا هنوز به این باور نرسیده ایم که این همان مینی است که درزندگی آدمی درحال منفجر شدن است ؟ بیایید برگردیم به سوی خدا و دراین اوضاع از او یاری بخواهیم تا از این مدان مین نجاتمان دهد.

 آداب سخن گفتن از منظر قران کریم

کریمانه (بزرگوارانه و در خور احترام) سخن گفتن

خداوند در آیه ی ۲۳ سوره مبارکه ی اسرا ، بعد از دستور به پرستش خود احترام به

پدر و مادر و نحوه ی سخن گفتن با آنها را بیان کرده است.

 و پروردگارت امر کرده است که جز او را مپرستید و

به پدر و مادر نیکی کنید، و اگر یکی از آنها، یا هر دو آنها در نزد تو

به سن پیری برسند،به آنان حتی اف مگو، و آنان را مران و

با ایشان به نرمی [و احترام‌] سخن بگو.

 

میعادگاه عاشق، سحر است. وقت ملاقات سحر، آنگاه که خلایق همه در خواب اند و

شهر را غوغا خفته، ستارگان به نظاره شب خیزان و روی در آسمان.

 آن گاه که زبان سالکان خاموش، ولی در درون صدجوش دارند،

به آرامی بستر را ترک می نمایند

و چون چشمانشان به آسمان افتاد، سرود سحر را زمزمه می کنند:

به راستی که در آفرینش آسمان ها و زمین، و آمد و رفت شب و روز،

برای خردمندان، نشانه هاست؛

هم آنان که ایستاده و نشسته و خفته به یاد خدا هستند و در آفرینش آسمان ها و

زمین به تفکُر می نشینند و با خدای خویش، این زمزمه را دارند که:

پروردگارا! تو این ها را بیهوده نیافریدی. منزُهی تو. ما را از عذاب آتش بِرَهان.

(سوره آل عمران، آیات 190 و 191)

 

پس از شرک هیچ گناهی بزرگتر از یأس نیست زیرا هر گناهی که از شخص

سر میزند تا وقتی که مأیوس نباشد ممکن است در صدد توبه برآمده و با استغفار

آمرزیده شود ولی شخص مأیوس آمرزیده شدنی نیست زیرا امیدی به آمرزش و

مغفرت خدا ندارد تا توبه نماید.

از این گذشته یأس سبب جرأت بر جمیع گناهان میگردد چون میگوید

من که معذّب خواهم بود چرا خودم را از شهوت دنیا محروم نمایم؟

 

دعوا هم رسم و رسومی داره. سعی کنید توی دعواها، دائم همسرتون رو

متهم نکنین. مثلا دائم نگین...

 تو اینجوری هستی❗️
 تو اونجوری گفتی‼️
 همیشه حواست پرته‼️
 تو همیشه همین اشتباه رو تکرار می‌کنی‼️

 اولا با طرزبیان بهتر با همسرتون صحبت کنین. دوما کلمه  همیشه و  لحن اتهام رو

از صحبت‌هاتون حذف کنین.

 بگین: بعضی وقت‌ها اونم نه با حالت قهر و دعوا و نه با بیان مستقیم بلکه با مهربونی...

 

 

زیبایی و اندام خوب تنها برای مدتی میتواند برای شوهرتان جذاب باشد..

برای حفظ یک مرد  باید رفتار زنانه داشته باشید.

شاید تا بحال در اطرافیانتان خیلی از مردها را دیده باشید که دارای همسری

هستند که نه زیبا است و نه خوش اندام ، اما آن مرد شیفته همسر خود است .

پس اگر فکر میکنید تنها زیبا بودن باعث میشود مردتان به زن دیگری نگاه نکند یا تنوع طلبی

خود را بیدار نکند کاملا در اشتباهید.

 

 

چرا به امام حسن(ع)کریم اهل بیت می گویند؟

به خاطر بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن(ع) در مسیر خیر، احسان و

کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل بیت لقب داده‌اند.

روایات تاریخی مربوط به بخشش‌های آن حضرت فراوان است که وقتی از خود

امام پرسیدند،
چرا هرگز سائلی را ناامید بر نمی‌گردانید؟

فرمودند: من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و

شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم، خداوندی که عنایتش را به من ارزانی

می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم

به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن(ع) در مسیر خیر،

احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل بیت

لقب داده اند و با توجه به کرامت‌ها و بخشش‌های کم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام

بزرگوار لقب کریم برازنده آن حضرت است.

 

آقای خونه!

قهر کردن زیادی شما اصلا خوب نیست. اینکه قهر می‌کنید و منتظر می‌مونید تا

همسرتون بیاد آشتی کنه، اصلا کار پسندیده‌ای نیست!

 اگر می‌بینید خانمتون قهر می‌کنه، این جزیی از زنانگیشه. اون قهر می‌کنه که خودشو

برای شما لوس کنه! قهر می‌کنه که شما بهش محبت کنید...

 قهر کردن زیادی دور از شأن یک آقاست، دور از مردونگی شماست.

اگر رفتاری از همسرتون شما رو اذیت کرده، راهش این نیست که قهر کنید.

درستش اینه که با لحنی خوش، ناراحتی‌تون رو بهش بگید تا تأثیر گذار باشه.

با قهر کردن، تند حرف زدن، نیش و کنایه به هیچ نتیجه‌ی مثبتی نمی‌رسید.

فقط ممکنه که رفتار خانم بدتر از قبل هم بشه! چون رفتار شما تَرَک‌هایی روی قلبش

به جا میزاره. بهتره یه کوچولو خشم‌تون رو کنترل کنید، تا با عواقب بدی روبه رو نشید.

 

‌ ‌ امیرالمومنین(ع) می فرمایند：

هیچ مومنی بیمار نمی شود مگر اینکه ماهم بخاطر بیماری او بیمار می شویم.

غمگین نمی شود مگر اینکه ما هم در غم او غمگین می شویم

و هیچ دعایی نمی کند مگر آنکه به دعای او آمین میگوییم

و سکوت نمیکند مگر آنکه ما برایش دعا می کنیم.

هیچ مومنی در شرق و غرب زمین از ما پنهان نیست.

 برگرفته از کتاب معرفت امام عصر (ع) ص ۲۹۹و ۳۰۰

آقا به یادمونه. ما رو می بینه

ماهم به یاد آقامون باشیم

 

روزى حضرت على (ع ) از درب دكان قصابى مى گذشت .

قصاب به آن حضرت عرض كرد:

يا اميرالمؤ منين !

گوشتهاى بسيار خوبى آورده ام . اگر ميخواهيد ببريد.

فرمود: الان پول ندارم كه بخرم .

عرض كرد من صبر مى كنم پولش را بعدا بدهيد.

فرمود: من به شكم خود مى گويم كه صبر كند اگر نمى توانستم به شكم خود بگويم،

 از تو مى خواستم كه صبر كنى، ولى حالا كه ميتوانم به شكم خود مى گويم كه صبر كند.

آرى ، خاصيت نفس اماره اين است كه اگر تو او را وادار و مطيع خود نكنى او

تو را مشغول و مطيع خود خواهد ساخت .

ولى على (ع ) كه در ميدان جنگ مغلوب عمرو بن عبدودها و مرحب ها نمى شود،

به طريق اولى و صد چندان بيشتر هرگز بر خود نمى پسندد كه مغلوب يك ميل و

هواى نفس گردد

منبع : گفتارهاى معنوى ، ص 262

رسول خدا (ص) فرموده‌اند:

هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد، زینتش را برای غیر شوهرش

آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ خود را نمایان نمی‌سازد و

هر زنی که این کارها را برای غیر شوهرش انجام دهد، دین خود را فاسد کرده و

خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است؛ و

همچنین زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیر شوهر نمی‌گذارد و

در غیاب شوهر، خود را خوشبو نمی‌کند که اگر چنین کند، دینش را تباه و

خدا را به خشم آورده است. برای زن، جایز نیست مچ پا را برای مرد نامحرم آشکار سازد و

اگر مرتکب چنین عملی شد، اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند.

دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود.

سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند.

چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است.

مستدرک حاکم، ج 2، ص 549)

پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند:

هر که عاشق شد و عفت پیشه کرد و در همین حال از دنیا رفت، اجر شهید را دارد.

(کنزالعمال، ح 7000 )

 

به لطف پروردگار ، در ماه رمضان معنای حقیقی رحمت پروردگار را دیدم و درک کردم.

اگر کسی اشتباهی کرد ، ضرری دید نکند بگوید دیدی خدا وکالت مرا نیمه گذاشت ! نعوذ بلله این در سنت الهی نیست.

بلکه باید بداند آنقدر تلنگر خورده و نشنیده ، آنقدر نشانه دیده و سرسری گذشته ، آنقدر اهمال کرده و "اغفال" شده از طرف ابلیس ، که می باید تنها شامل جبر پروردگار می شده و نشده!

از تحسس مهربانی خوبان عالم و بالاتر از آن ائمه اطهار ، می توان به حدود درک مهربانی پروردگار رسید!

 ابلیس ، فی الحال در نهایت تلاش است ، در نهایت تلاش

در عنفوان نابودی و در سحر گاه ظهور.

______________________________________

عزیزان هشیار باشید ،

اگر گذشته تان در نظرتان حبط شد( حتی اگر ابلیس موثر بود در گذشته تان) [به مصداق آیه قرآن از پشت سر آمدن ابلیس]

اگر دیدید شهوات دنیا ، زورش در حال غالب شدن به شماست و منطق و هویت فطری و اسلامی و ایمانی تان را موثر از خود و بعضا کمرنگ و . . . نابود می کند . [به مصداق آیه قرآن از چپ آمدن ابلیس]

اگر دیدید ، چنان در آرزو غرقه شده اید که از دنیا وآخرت چیزی جز رسیدن به آن اهداف دم دستی نمی خواهید.

و حتی اگر دیدید سر شما به بعض در ظاهر خیرات و ثواب ها گرم شد و از ستونهای خیمه دین و دیانت و طریق اهل بیت و قرآن ، بازتان گذاشت [به مصداق آیه قرآن از راست آمدن ابلیس]

و در کل اگر دیدید شیطان در بطنتان لبخند می زند که " دیدی از من گریزی نداری" (البته این سخن ،برای کسانی است که تشنه ملکوت نبوده اند و در طریق اولی قدم بر نداشته اند)

یاد این آیه قرآن بیفتید:

 . . . من اتبع هدی ، و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون

کسانی که (بعد از ورود به دنیا) ، از  هدایت   پیروی کنند ترس و اندوه بر آنها راه نخواهد داشت.

آقای یعقوبی ، این آیه را بدرقه الهی برای ورود انسان (حضرت آدم و نسلش تا به امروز) به زمین ، بر شمردند.

فکر می کنم کافی باشد.

یادش بخیر می گفتند : آیه " ان کید شیطان کان ضعیفا" تنها در پناه اهل بیت و با توسل به اهل بیت مصداق دارد.

. . .

عزیزان

روزگار ، آبستن حوادثی است که جنس افراد را مشخص می کند

همچو کوره ای که اگر طلا نباشی ، زایل می شوی

جنس این روزگار ، جمع کردن توانایی و زدودن غبار به جا مانده از تردید افکنی ابلیس است که اتفاقا بسیار هوشمندانه در این مورد کوشیده است ،

از بزرگواران تقاضا هایی برای ارسال سخنرانی های آقای یعقوبی دیدم

تمنا می کنم تا مدتی محدود انشاءالله بنده را معاف سازند.

و بدانید بنده بر این امر ، به نسبت عزیزان بسیار مشتاق ترم.

ولی سپاسگذارم از تک تک کلماتی که برای بنده حقیر ارسال کرده بودید.

در چند پست پیش عرض کرده بودم که یاد متشابهاتی تاریخی می افتم از برخورد با این بزرگوار . .  .

اگر نمی گفتند فلانی،  این بزرگوار را با فلان آقا قیاس می کند مثالی که "دقیقا" چنین رفتاری با یکی از بزرگترین علمای تشیع شده بود ، را برایتان نقل می کردم

که فلان عالم را به پدرش نامه نوشتند که آقایی دارد به اسم " معارف" پسرت را گمراه می کند،

 و پدر آن عالم هم با نامه ای ، آن بزرگوار (مرجع تقلید بنده را که بر ایشان باقی هستم) را از جلسات این بزرگوار نهی می کند و البته ایشان نیز اطاعت می کند تا زمانی که امر بر پدر این بزرگوار آشکار می گردد.

 و جالب است که در نجف ، ایشان را طرد کرده بودند به نام معارف و انحراف افکنی در معارف، بزرگواری که قبرشان فی الحال از زیارتگاههای شیعیان است.

. . . .

خدا را شاکرم حتی اگر ۱ نفر از لجنزار این آقایان ، به این باور هایی که برای این بنده ارسال نموده بودید رسیده باشد.

. . . . . .

عرض می کنم ، که فی الحال . . .

ابلیس متوجه شده است که با وجود رهبری در این مملکت " هیچ کاری " نمی تواند از پیش ببرد.

هجمه ای تمام و کمال به راه انداخته است و مسلما به این راحتی از این حکایت دست نمی شوید.

البته چیز هایی که می گوید فقط برای جدایی انسانهای باطل است و بقولی یار کشی مجدد ،

چرا که حتی کلمه ای حرف حساب ندارد ،

ولی شبهه افکنی و بقولی " تردید " ،  شاید . . .

خود را قوی کنید  و " بی محابا " به ایشان  لبیک بگوئید

 و البته با نیت لبیک به صاجب الزمان

در جنس نور ایشان با امام انس و جان ، به دنبال تفاوت ، ابدا نباشید

و اگر کیص و هوشیار و دارای نور عقل هستید ،  چهره ایشان را ببینید و تجلی فرمان قائم آل محمد را در کلام ایشان نظاره کنید.

شما را بخدا نگذارید لجن فشانی ابلیس ، در این مورد شما را در شبهه فرو ببرد.

شما را بخدا نگذارید لجن فشانی ابلیس ، در این مورد شما را در شبهه فرو ببرد.

لبیک بگوئید.

سربند یا قائم آل محمد ببندید.

و آماده باشید.

برای ما هم دعا کنید.

اولین بار در شب 9 دی 88 بود. رهبر گفت این یوم الله جوانان برای رد شدن از یک گردنه تاریخی است.

 

با خود گفتم یعنی تمام شد؟ و  فتنه ای با آنهمه شیاطین امید بسته به آن ، تمام شد!

گذشت تا یک هفته قبل از 22 بهمن 89

رهبر به مردم مصر گفت پیروزی برای شماست!

. . .

و پیروز شد!

. . .

رهبر چندی بعد فرمود : این انقلابات به قلب اروپا کشیده خواهد شد.

اینبار ، با نیل به جمیع اخباری که از تسلط فراماسون ها بر قلب دول اروپایی داشتم ، از این فرموده اندکی حیرت کردم ، ولیکن در کسری از ایام دقیقا از قلب اروپا ، اروپا به آتش کشیده شد!

فرمودند در جایی که زبانه های این آتش به آمریکا هم خواهد رسید ،

اینبار از حیرت کردن، شرم کردم!

و رسید . . .

دیروز فرمودند : این انقلاب وال استریت ، نظام امپریالیستی اروپا و آمریکا را تا سالهای آینده ، از هم فروخواهد پاشید(حدود معنایی این مضمون)

. . .

دیگر به حیرت فکر نمی کنم. به این فکر می کنم که وظیفه من در این اجتماع ، به رهبری چنین عزیزی . . .

و در این زمانه ، به رهبری چنین مولایی چیست؟ یا صاحب الزمان . . . متی ترانا و نراک

 

 

 

در دام شیطان افتادن ، و اتخاذ تصمیماتی با عقلی که شیطان نجسش کرده ، نتیجه ای جز ذلت در پی نخواهد داشت.

از پا پس کشیدن و شل و ول صحبت کردن آمیخته با سیاست !! تا تصمیمات نجسی که در برخورد با بعض دول متحد آمریکا یا خود آن ، احتمالا ابراز خواهد شد.

آقای یعقوبی می فرمودند : بگوئید(به آمریکایی ها) که فلان موشک را داریم ، تو دهنتون هم می زنیم.

می گفتند: این ها کابوی هستند ، اول می گویند خودتان قبر خودتان را بکنید ، بعد می کشند و داخل قبر می اندازند(کاری که با صدام کردند).

و عرض می کنم اگر خواسته یا نا خواسته این سیاست در دولت فعلی اجراء نمی شد، . . .

حکایت ، حکایت نحوه ورود ایرانیان به آخرالزمان است.

یادش بخیر ، آقای یعقوبی می فرمودند : تکنولوژی که علم کرده اند ، بزرگترین دلیلش مقابله با جبهه حق در آخرالزمان است.

الحمدلله که ما هم از این مقوله بی نصیب نیستیم ولی مطمئنا تکنولوژی،  تعیین کننده سرنوشت سلسله جنگ های آخرالزمان که به بگفته این بزرگوار و بعض مطالب بجا مانده ماضی ، 5 سری جنگ خواهد بود ، نیست.

چرا که اگر اینطور باشد و نصرت و تائید الهی و نور و وجود مبارک صاحب الزمان در ما نباشد(در جبهه حق نه الزاما ایران) از الان ایرانی وجود ندارد.

بنده در کلامی شخصی عرض می کنم، انگلیس و متحدانش همچو سگ هستند ، اگر خم نشوی و سنگی بر نداری یا حتی ادای اینکار را در نیاوری ، نمی ترسند و مثل این جریان باغ قلهک چون می دانند زیاد مهمان این باغ نخواهند بود ، اول آنجا را آتش می زنند و . . .

ولی جبهه آمریکا و اسرائیل . . . جبهه ای است که تنها با حنفیت و سر سپردگی به تعالیم اهل بیت و استغاثه به صاحب الزمان ، می توانیم از آن گذر کنیم.

انشاءالله هرگز به نیروی زمینی ایران غالب نخواهند شد ولی مطمئنا سیل موشک های خود را روانه خواهند ساخت بسیار بسیار زود ، (به نقل سابقی از این بزرگوار در سال 81 اگر اشتباه نکنم 2 بار موشک باران شدید  تهران)

و مردم  ، شما را ، نا باوری تان را ، کم کاری تان را ، حماقت و بعضا جهالتتان در مواجهه با خیلی چیز ها را لعنت خواهند گفت.

براستی اگر رهبری در این مملکت نبود ، "بند شاکله" کشوری عاشق به نام ایران چقدر زود  از هم می گسست.

من ناراضی نیستم.و انشاءالله هیچکس نباشد. در ورود به آخرالزمان با تمام حوادث پیش رو.

ایام عشق است و دعا کنیم که آخرالزمان در همین زمانه باشد و به ایام دیگری و مردمان دیگری سپرده نشود.

حکایت ، حکایت " فمن یعمل مثقال ذره شر یره و من یعمل مثقال ذره خیر یره" است

بیایید پروردگار را به صفت ارحم الراحمین اش قسم بدهیم که با ما به عدالت رفتار نکند.

سال 88 که مشرف شدم به حج عمره ، شبی در مدینه قبل از مشرف شدن ، خواب دیدم که عده ای احشام به دور کعبه طواف می کنند و مصداق آن حدیث معصوم ، عده کمی آدم در آنها دیدم.

من شخصا در این روزها اولویت اصلی زندگیم بر مواظبت تامه اعمال و عباداتم است انشاءالله .

چون بنده حقیر هم به اینکه این عصر ، عصر آخرالزمان است یقین دارم انشاءالله.

آقای یعقوبی در یک ترسیمی که از حوادث داشتند ، حدود 8-9 مقطع را در همان سالها ترسیم کردند که بعد از بیداری اسلامی که صراحتا نام بردند ، تنها مقطع بعد را ظهور نام بردند.

انشاءالله که حدثی مسبب تاخیر ماجرا نگردد.

. . .

بیائید برای هم دعا کنیم. و حتی ساعتی فرصت برای دعا و اعمال صالح را به مصداق آیه" فستبقوا الخیرات" از دست ندهیم.

شیاطین بو می کشند.

تو گویی می بینمشان که قدرت شیعیان را بو می کشند.

نمی فهمند که قدرت شیعیان در اطاعتشان است.

و گر نه اذن ها به طرفه العینی داده خواهد شد انشاءالله.

. . .

این منم

پاک و عاشق

بی خطا نیستم . . . ولی خواهم بود

دارای قوای خاصه زیادی نیستم

ولی خواهم بود.

بوی بهشت نمی دهم . ولی خواهم داد.

امامم از من کامل راضی نیست. ولی انشاءالله که روزی باشند.

قدرتم در شان صاحب الزمان نیست.

ولی انشاءالله که باشد. . .

لایق شهادت نیستم

ولی خواهم بود . . .

______________________

در بین الحرمین ، تنها بودم ، باران تندی می آمد و من می دویدم.

داشتم جهت چاره جویی به سوی ابالفضل العباس می دویدم.

گفتم آقا چه کنم ؟  امام از من راضی نیستند. تیری از ابلیس به شاکله باورم اصابت کرده بود، هر چند کم ولی به دور از شان اهل بیت .

. . . دوان دوان  برگشتم و آن قسمی که بر قلبم تابید ، آقا را دادم.

به مادرشان قسم دادم که مرا ببخشند.

یقین کردم که آقا مرا بخشیدند. تو گویی می دیدم لبخند اباالفضل را . . .

حدود 2 سال پیش بود و من در آن باران و در آن ساعت ، در بین الحرمین تنها بودم.

_______________________

" یا ایتها النفس المطمئنه ، ارجعی الی ربک راضیه مرضیه . . ."

 

قائم آل محمد - ارواحنا له الفدا -  . . . 
«ﻓﻠﯿﻌﻤﻞ ﻛﻞ ﺍﻣﺮﺉ ﻣﻨﻜﻢ ﺑﻤﺎ ﯾﻘﺮﺏ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺤﺒﺘﻨﺎ ﻭ ﯾﺘﺠﻨﺐ ﻣﺎ ﯾﺪﻧﯿﻪ ﻣﻦ ﻛﺮﺍﻫﺘﻨﺎ ﻭ ﺳﺨﻄﻨﺎ»

ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻣﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﯽﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺴﺖ ﻣﯽﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺵﺁﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺍﻹﺣﺘﺠﺎﺝ ﻋﻠﯽ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﻠﺠﺎﺝ، ﺝ2 ، ﺹ 498

در زمان جنگ، در بعضی عملیات و از بعضی مردان شنیده شده بود که از دشمن سلاح و مهمات و غیر می گرفتند چه به غنیمت و چه پاتک، و بر ضد خودشان به کار می بردند . . .

حال که دشمن در حال استقرار اسلحه های اقتصادی خویش بر این مملکت است و البته در ظاهر هم اقتصاد نابسامان را به او مرتبط می دانند نه سوء مدیریت های تکاندهنده و مزورانه، می شود همین کار را با استفاده از بی شماری از جوانان مومن 2 نسل مغفول مانده انقلاب که در بهترین کیفیت پرورش یافتند و شیطان از بی اثر شدنشان با دریایی از صحنه ها در 2 دهه صحنه پردازی برزخی مطمئن است، انجام داد. 

. . . 

این شهر که از غاطبه خوبان خالی می شود، فضا چقدر دلگیر می شود  . . . 

و تمام این جوانان دستگیر و صاحبی دارند . . . 

اینقدر می دانم که از نظام عالم هیچ نمی دانم  . . . 

غیر اینکه بدجور صاحب و نظام دارد  . . . 

نظام عشق الهی . . . 

وکل شی احصیناه فی امام مبین . . . 

 

یکی از بارز ترین مصادیق انوار راهگشای قلوب مومنین،

مصداق حدیث: المومن مرآة المومن، نوری است که از آیینه متجلی و منور قلب و روح بردرانش به قلب وی می تابد.

. . . 

رواق منظر چشم من آشیانه توست   کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست . . . 

نمونه هایی ای از جهل زدایی در کلام مولا علی علیه السلام

امام علی علیه السلام در موقعیت ها و مناسبت های مختلف به رفع جهل و ناآگاهی از جامعه پرداخته و مردم را به علم آموزی و کسب آگاهی ترغیب نموده است.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

موارد ضدّیت علم با جهل

همانگونه که گفته شد جهل سبب نابودی و پسرفت جامعه اسلامی می گردد. نمونه هایی از تلاش امام علی علیه السلام در مبارزه با جهل بیان گردید.

امیرمؤمنان علی علیه­ السلام در سیصدوسی­ و هشت موضع از نهج ­البلاغه از علم و مشتقّات آن نامبرده است و تقدّس زیادی از علم و دانش به عمل آورده است که به عنوان نمونه مقداری را ذکر می­ کنیم.

موارد ضدّیت علم با جهل

نمونه دوم: اقسام مردم به لحاظ علم

حضرت علی علیه ­السلام به کمیل فرمود: «ای کمیل! ... مردم بر سه دسته ­اند:

«فَعَالِمٌ رَبَّانِیٌّ»؛ دانشمند الهی و آن عالمیست که ارتباطش به خدا و معاد و قیامت بیش از دیگران بوده و از معارف بیشتری برخوردار است.

 مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

موارد ضدّیت علم با جهل

در بیان نمونه هایی از موارد ضدیت علم و جهل و برتری علم به نمونه چهارم یعنی شرافت علم و صبر اشاره می گردد.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

موارد ضدّیت علم با جهل

در بیان اهمیت علم آموزی و مقابله با جهل امام علی علیه السلام به نمونه ای از برتری علم نسبت به جهل اشاره می نماید و حق متقابل پدر وفرزند در کسب علم را بیان می نماید.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

عامل دوم: فقر زدائی و اجرای عدالت

توجه و رسیدگی به امور فقرا به قدری مهم است که خدا در قرآن به آن، سفارش اکید فرموده و برای رسیدگی به کار آنان، پاداش­های دنیوی و اخروی قرار داده که بخشایش گناهان آدمی یکی از آنهاست. بخشی از اموال انسان به صورت صدقات واجب و مستحب به نیازمندان اختصاص دارد. در مقابل، نادیده گرفتن حقوق فقیران برانگیزاننده خشم و عذاب الهی است.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

فقرزدائی و اجرای عدالت

همانگونه که بیان گردید برقراری عدالت منوط به فقر زدایی از جامعه اسلامی است. یعنی حاکم جامعه ی اسلامی باید در صدد حذف فقر و از بین بردن فاصله طبقاتی باشد تا عدالت در تمام جامعه برقرار گردد.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

فقرزدائی و اجرای عدالت

در بیان موارد فقرزدائی در کلام مولا علی علیه السلام نمونه هایی از کلام ایشان در نهج البلاغه بیان گردید. حال به دو مورد دیگر از این موارد اشاره می شود.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

فقرزدائی و اجرای عدالت

آثار بی ­توجهی به فقیر

1)    خشم الهی

امام رضا علیه السلام  فرمود: هر کس فقیر مسلمانی را ملاقت کند و بر او سلامی متفاوت با سلام به توانگران کند روز قیامت خدا را در حالی که بر او خشمگین است ملاقت خواهد کرد.

مبارزه با سه عامل برای اجرای عدالت

همانگونه که بیان شد برای برقراری عدالت در جامعه ی اسلامی باید به سه عامل دقت شود. فقر زدایی و جهل زدایی دو عامل مهم است که در کلام امام علی علیه السلام بیان گردید، حال عامل سوم یعنی ظلم زدایی مورد بررسی قرار می گیرد.

عامل سوم: ظلم­ زدائی برای اجرای عدالت

شایسته است که مسلمان بر ضدّ ظلم قیام کند و این از مهم­ترین آموزه­ های دینی به شمار می­ آید و قیام سالار شهیدانِ تاریخ بشر، حضرت امام حسین علیه السلام  در برابر ستم امویان ناپاک از نمونه­ های بارز آن است. تبرّی از طاغوت از وظایف مسلمانی است و همکاری با ظالمان روا نیست، حتی اگر ستمگر در کاری به ظاهر عبادی مانند ساختن مسجد وارد شود در اینگونه کارها هم از هرگونه همدستی با ستمگر باید پرهیز کرد.

صفحات

نوشته هاي پيشين